هنر قراردادنویسی قسمت سوم

هنر قرارداد نویسی

 هنر قرارداد نویسی  (عدم ذکر امکان مراجعه به دادگستری بعد از داوری)

گاه در قرارداد ذکر می‌شود که در صورت بروز اختلاف، طرفین اول به داوری و در صورت عدم حل اختلاف به دادگستری مراجعه خواهند کرد؛ عبارت اخیر مبهم و دردسرساز است زیرا مشخص نیست که اگر طرفین به داوری مراجعه می‌کنند و داور رای صادر می کند چرا طرفین می توانند به دادگستری مراجعه کنند؟ آیا منظور از مراجعه به دادگستری طرح دعوی ابطال رای داور در دادگستری است یا منظور این است که داوری به معنای خاص کلمه نبوده و داور صرفا سازشگر بوده که موفق به ایجاد سازش نشده است؟ بنابراین باید جمله دوم مبنی بر مراجعه به دادگستری را حذف نمود تا ابهام ایجاد نشود.

هنر قرارداد نویسی  (عدم ذکر امکان مراجعه به دادگستری بعد از داوری)

گاه در قرارداد ذکر می‌شود که در صورت بروز اختلاف، طرفین اول به داوری و در صورت عدم حل اختلاف به دادگستری مراجعه خواهند کرد؛ عبارت اخیر مبهم و دردسرساز است زیرا مشخص نیست که اگر طرفین به داوری مراجعه می‌کنند و داور رای صادر می کند چرا طرفین می توانند به دادگستری مراجعه کنند؟ آیا منظور از مراجعه به دادگستری طرح دعوی ابطال رای داور در دادگستری است یا منظور این است که داوری به معنای خاص کلمه نبوده و داور صرفا سازشگر بوده که موفق به ایجاد سازش نشده است؟ بنابراین باید جمله دوم مبنی بر مراجعه به دادگستری را حذف نمود تا ابهام ایجاد نشود.

 هنر قرارداد نویسی   (معتبر بودن معاملات مدیرانی که بر خلاف مقررات انتخاب شده اند)

در صورتی که در انتخاب اعضای هیئت مدیره و مدیرعامل شرکت سهامی، تشریفات انتخاب آنها رعایت نشود اگر چه می‌توان صورتجلسه مربوط به آن ها را ابطال نمود ولی این امر تاثیری در اعتبار معاملاتی که آنها در دوران تصدی خویش انجام داده‌اند،ندارد و معاملات آنها در جهت حمایت از اشخاص ثالث معتبر تلقی می‌شود(ماده۱۳۵)

 هنر قرارداد نویسی  (اصل صلاحیت عام دادگستری)

در صورتی که هیچ بندی در قرارداد در خصوص حل و فصل اختلافات ذکر نشود، اختلاف در صلاحیت عام مراجع دادگستری است و نیازی به تصریح این موضوع در قرارداد نیست؛ بنابراین ذکر این عبارت در قراردادهای داخلی که ( در درصورت بروز اختلاف دادگاه های جمهوری اسلامی ایران صالح هستند) غالباً عبارت زایدی است و حتی در برخی موارد نادر ممکن است دردسر ساز نیز باشد! چنانکه در پرونده ای کارفرما به عنوان تضمین از پیمانکار، به موجب سند رسمی، ملکی را وثیقه میگیرد تا در صورت تخلف بتواند از محل فروش ملک مطالبات خود را وصول کند؛ پس از تخلف پیمانکار و مراجعه کارفرما به اداره ثبت جهت مزایده و فروش ملک، پیمانکار به دادگاه مراجعه کرده و تقاضای ابطال اجرائیه را می نماید و دادگاه با این استدلال که طبق قرارداد کلیه اختلافات باید از طریق دادگاه حل و فصل شود و اداره ثبت دادگاه محسوب نمی شود جلوی عملیات اجرایی ثبت را میگیرد و کارفرما مجبور می شود برای وصول طلب خود به دادگاه مراجعه کرده و دادخواست دهد که موجب تحمیل هزینه و اتلاف وقت برای وی می گردد

هنر قرارداد نویسی(مطالعه قرارداد به یکباره)

پیش از امضای قرارداد یک بار آن را با دقت و حوصله از ابتدا تا انتها بخوانید؛ تعدد رفت و برگشت قرارداد احتمال بروز اشتباه و تعارض را زیاد می‌کند؛گاه در قرارداد به بندی ارجاع می‌شود که در نسخه نهایی حذف شده یا شماره آن تغییر کرده است؛ همچنین ممکن است متاسفانه در لحظه آخر (پرینت نهایی نسخه قرارداد) به صورت متقلبانه ای،مطلبی از قرارداد حذف یا به آن الحاق شود.

 هنر قرارداد نویسی  (امضاء اثرانگشت مهر)

برای معتبر تلقی شدن قرارداد عادی کافی است که به تایید طرفین برسد که معمولا این تایید با امضا صورت می گیرد؛ البته ممکن است این تایید با اثر انگشت یا مهر ابراز شود و یا برای محکم کاری و جلوگیری از انکار احتمالی متعهد ، امضا و اثر انگشت متعهد هر دو گرفته شود.

هنر قراردادنویسی(نقش شاهد در قرارداد)

امضا نشدن قرارداد عادی توسط شاهد آن را بی اعتبار نمی کند ولی بهتر است که در قرارداد شاهد گرفته شود تا در صورت بروز اختلاف شاهد حقیقت را بیان نماید.

هنر قراردادنویسی(لزوم امضای تمام صفحات و پیوست ها)

تمام صفحات باید امضا شوند، نه فقط صفحه آخر؛ همچنین ضمایم و پیوست ها هم باید امضا شوند؛ آن هم توسط صاحبان امضای مجاز.

با  راحیل همیشه راهی هست و …